به گزارش پردیس امروز، همشهری نوشت: نتیجه انتخابات سراسری در آلمان آنگونه نبود که بتواند آنگلا مرکل را بلافاصله به خانه بفرستد؛ او باید همچنان طی هفته‌های پیش رو دولت را اداره کند تا اینکه احزاب سیاسی بتوانند بر سر تشکیل دولت ائتلافی جدید به نتیجه برسند.
۲ماه قبل، زمانی که به آمریکا سفر کرده بود، از او در مورد برنامه‌هایش در دوره بازنشستگی پرسیدند. مرکل قبلا هم در برابر چنین پرسشی قرار گرفته بود اما هر بار به‌نحوی از پاسخ دادن طفره می‌رفت.
در آمریکا اما صدراعظم آلمان یخش باز شد و گفت که خیلی خوشحال است که قرار است فرد دیگری مسئولیت اموری که طی ۱۶سال گذشته انجام می‌داده را به‌عهده بگیرد. او با خنده به خبرنگاران گفت: «شاید کتابی دست بگیرم و مطالعه کنم؛ البته مطمئنم که وسط کار خوابم می‌گیرد، چون به‌شدت خسته‌ام. چرتی می‌زنم؛ بعدش ببینم کجا بیدار می‌شوم.»
پاسخ مرکل هرچه باشد مشخص می‌کند که او برنامه دقیقی برای دوره بازنشستگی‌اش ندارد. هرچه باشد او دست‌کم طی ۱۶سال گذشته، هر روزش را با برنامه از قبل تعیین شده زندگی کرده است.
خانم صدراعظم حدود ۲ماه قبل، ۷۶ساله شد. او احتمالا نباید نگران حقوق بازنشستگی‌اش باشد، چرا که در طول دوره مسئولیتش به اندازه کافی درآمد داشته است.
آنگونه که دولت آلمان اعلام کرده او به‌عنوان صدراعظم، ماهانه ۲۵هزار یورو حقوق می‌گیرد. غیراز این، او ماهانه ۱۰هزار یورو هم بابت نمایندگی مجلس دریافت می‌کند؛ جایگاهی که طی ۳۰سال گذشته آن را حفظ کرده است. زمانی که احزاب به نتیجه برسند و دولت جدید تشکیل شود، مرکل عملا از قدرت کناره‌گیری خواهد کرد. از آن زمان، او تا ۳ماه حقوق فعلی‌اش را دریافت خواهد کرد. طبق قانون تا ۲۱ماه بعدی، نصف حقوق فعلی به مرکل پرداخت خواهد شد و بعد از آن او می‌تواند روی یک حقوق ۱۵هزار دلاری حساب کند.
دریافت حقوق ۱۵هزار دلاری پایان کار نیست. آنگلا مرکل برای باقی عمرش محافظان شخصی و راننده خودش را خواهد داشت. ماشینش را هم دولت تامین می‌کند. مجلس آلمان (بوندستاگ) هم یک دفتر کار در برلین در اختیار او قرار خواهد داد. مجلس حقوق یک مدیر دفتر، یک منشی و ۲مشاور او را هم پرداخت خواهد کرد.
مقام‌های ارشد دولتی در آلمان تا پایان عمر به رازداری و حفظ اسرار دولتی متعهد هستند. شاید آنها اسرار دولتی را جایی فاش نکنند اما اغلب بسیاری از غول‌های تجاری تمایل دارند آنها را به‌عنوان مشاور در کنار خود داشته باشند. قبل از مرکل هم بوده‌اند کسانی که در دوره بازنشستگی‌شان به بخش خصوصی رفته و آنجا فعالیت کرده‌اند.
هلموت اشمیت در سال۱۹۸۲، بعد از پایان کارش به‌عنوان صدراعظم آلمان، به بخش خصوصی رفت و هفته‌نامه «دی‌زایت» را منتشر کرد. او سخنران ماهری هم بود. اشمیت در سال۲۰۱۲ در یک مصاحبه گفت که برای خودش قانونی گذاشته و آن اینکه برای هر سخنرانی، کمتر از ۱۵۰۰دلار نگیرد.
هلموت کهل و گرهارد شرودر بهتر از هلموت اشمیت می‌دانستند که چطور از شهرت‌شان پول در بیاورند. کهل که بین سال‌های۱۹۸۲تا ۱۹۹۸ صدراعظم بود، بلافاصله پس از پایان مسئولیتش، یک شرکت مشاوره در امور سیاسی و استراتژیک تاسیس کرد. او از لابی‌‌گری و مشاوره‌هایی که می‌داد، پول خوبی به‌دست آورد.
گرهارد شرودر بین سال‌های ۱۹۹۸تا۲۰۰۵ صدراعظم آلمان بود. شرودر چند‌ماه بعد از پایان کارش در دولت، به استخدام شرکت خط لوله نورد استریم در آمد. این شرکت زیرمجموعه شرکت بزرگ نفتی گازپروم روسیه بود. شرودر زمانی که صدراعظم بود، برای اجرای طرح خط لوله گاز از روسیه به آلمان تحت عنوان پروژه نورداستریم، بسیار تلاش کرده بود.
هنوز مشخص نیست که آنگلا مرکل هم قصد دارد راه مقام‌های پیشین آلمان را ادامه دهد یا خیر. او در این رابطه هرگز سخنی نگفته است. اما به‌نظر می‌رسد مرکل فعلا در برلین بماند و در دفتری که مجلس در اختیارش خواهد گذاشت مستقر شود. همسرش یواخیم زاور که یک دانشمند در رشته شیمی کوانتوم است در برلین مشغول است و فعلا گفته که قصد دارد محل کارش را تغییر دهد. او ۷۲ساله است و به نوشته روزنامه آلمانی زبان فرانکفورتر آلگماینه زایتونگ، فعلا قراردادش را با دانشگاه هومبولت برلین ۶سال دیگر تمدید کرده است. بنابراین گمانه‌زنی رسانه‌های آلمان بر این است که مرکل فعلا در پایتخت ماندنی است.
