روزنامه فرهیختگان نوشت: شاهد هستیم افراد مختلف بدنامی را به گمنامی ترجیح داده و به جای سکوت از هر تریبونی برای اظهارات عصبی‌کننده استفاده می‌کنند. این رویه به‌ویژه در بین نمایندگان مجلس نمود بیشتری دارد.
در شرایطی که در چند ماه اخیر جریان برانداز با بهانه قرار دادن برخی ضعف‌ها روی واژه آزادی و اعصاب جامعه مانور می‌دهد، طبعا کنشگران داخلی در این مواجهه باید به‌گونه‌ای رفتار کنند که باب این بهانه‌جویی تا حد ممکن بسته شود. نه اینکه خود نیز در میدان طراحی‌شده معاندها قرار گرفته و مطابق میل آنها اظهارنظر کرده و فرصت جوسازی را فراهم آورند. در بین کنشگران نیز توقع می‌رود بیش از همه مسئولان و مقامات که اظهاراتشان رسمیت دارد این امر را مورد توجه قرار دهند.
برخلاف این انتظار اما شاهد هستیم افراد مختلف بدنامی را به گمنامی ترجیح داده و به جای سکوت از هر تریبونی برای اظهارات عصبی‌کننده استفاده می‌کنند. این رویه به‌ویژه در بین نمایندگان مجلس نمود بیشتری دارد. نمایندگانی که هر بار از گوشه‌ای سر برمی‌آورند و بدون اینکه به خاطر بیاورند در چند ماه اخیر چه اتفاقاتی در کشور رخ داده از طرح‌هایی پرده‌برداری می‌کنند که ارزیابی‌ای از میزان اجرایی بودنش ندارند و اگر در بهبود وضعیت حجاب کارایی نداشته باشد با ارسال پالس محدودیت، در ایجاد بهانه برای مانور آزادی براندازان می‌تواند موثر عمل کنند.
