خانواده آیت الله هاشمی رفسنجانی در رنجنامه ای با عنوان «بغض لِأبیک» نوشتند:
شاید این انتظار نابجا باشد که ما فرزندان هاشمی در سالگرد درگذشت پدر خود، اگر تسلیت و احترامی از سوی نشستگان بر سرسفره انقلاب نمی بینیم، شاهد تداوم توهین ها، تهمت ها وتخریب های ناجوانمردانه او با بودجه بیت المال نباشیم و اگر تکریم نمی شویم تاوان بغض وکینه اصحاب قدرت را نسبت به پدر پس ندهیم.
اما هرچه که هست، امروز از پنج فرزند هاشمی، دختر کوچکش در زندان، دوفرزند رد صلاحیت شده اند، دختر دیگرش غیرقانونی از تدریس در دانشگاهی که پدر موسسش بود، اخراج شدند و همه فرزندان بدلیل زنده نگهداشتن یاد و افتخار به نام پدر، تحت فشارند و مادر رنجور و بیمارمان که عمری پشت در زندانهای رژیم گذشته و فعلی رنج می کشید، امروز در فراق دختر زندانیش بی تابی می کند و دخترش می شنود که جرمش فرزند هاشمی بودن است.
اگر جرم ما فرزند هاشمی بودن است که به آن افتخار می کنیم. تصور می کنید که اگر در دهه فجر و ایام پیروزی انقلاب، هاشمی را سانسور کنید، اگر در مناسبتهای دفاع مقدس و جنگ تحمیلی فرمانده جنگ را حذف کنید، اگر با برق و آب وگاز و راه ها و زیرساخت هایی که در دوران سازندگی بنا شد، بر هاشمی بتازید اسم او و محبت او را از دل مردم محو می کنید، به این راه اشتباه ادامه دهید که هرچه در دشمنی با او کردید بر محبوبیت او در زمان زندگیش افزود و پس از درگذشتش نیز تفکر و راه و مکتب هاشمی را زنده تر خواهد کرد.
اکنون که بنا بر آزادی زندانیان سیاسی و معترضان شده است، شاید بتوان با آزادی زنان دربند سیاسی از جمله خواهرمان فائزه، مرهمی بر زخمها و دردها گذاشت، مادران وفرزندان وهمسرانی چشم انتظار این زنان هستند و ایام مبعث رسول اکرم(ص) فرصت مناسبی برای مرهم نهادن بر زخم این خانواده هاست.
