بانک آینده تنها بانکی در دنیاست که نهادهای نظارتی و بانک مرکزی برغم اطلاع از چرخه سیاه این بانک، ۱۳ سال نظاره گر وضع موجود بودند و به نوعی در آنچه بر سر مردم و اقتصاد کشور آمد مقصر و سهیم هستند.
به گزارش پردیس امروز از عصر ایران_حامد پاک‌طینت نوشت: ۷ میلیون مشتری بدون کوچک ترین نارضایتی و علائمی و صرفا با یک جابجا کردن تابلوی ناقابل، به بانک ملی منتقل شدند.دیدید چقدر ریلکس و راحت بود؟ آنچه شما قبلا احساس کردید اما به همین ریلکسی و راحتی نبوده است.
روزی ۴۰۰ میلیارد تومان ضرر فقط به این بانک و رفقا مربوط نیست. شما نیز در آن سهیم هستید!
۵% از تورمی که شما، خانواده محترمتان و ایرانیان گرامی در طول چند سال گذشته تحمل کرده اند و همین امروز هم تحمل می کنند دستاورد این بانک است.
بانک آینده به تنهایی ۴۲% از ناترازی کل نظام بانکی در ایران را ایجاد کرد، رشد پایه پولی را ۲۵% افزایش داد. اگر این بانک وجود نداشت با احتساب کسر تورم تجمعی ۵% در طول این سالها افزایش نرخ دلار از سال ۱۳۹۱ تا امروز باید ۱۵.۴ برابر می شد نه ۲۸.۴ برابر.
قیمت دلار بازار آزاد در ایران بدون بانک آینده باید امروز چیزی بین ۷۵ تا ۸۰ هزار تومان می بود. نرخ مسکن ، نرخ تمام کالاهای اساسی از گوشت و مرغ گرفته تا حبوبات و شیر و لبنیات … باید بین ۳۰ تا ۳۵% کمتر از نرخ امروز بود.
کارگران، حقوق بگیران و سپرده گزاران بیش از بقیه در تحمل تورم بانک آینده سهیم هستند زیرا دستمزدها هرگز به پای تورم نرسید حتی آن ۷ میلیون نفری که دلشان به نرخهای جذاب سپرده خوش بود خبر نداشتند که در حال پرداخت هزینه ای بسیار بیشتر از سپرده گذاری خود هستند.
دوستان بانکدار ما اما وضع و حال دیگری داشتند
بانک آینده اساسا از سال ۱۳۹۱ و زمان تاسیس با خشت کج یعنی ادغام موسسات ورشکسته کار خود را آغاز کرد و با یک بازی پانزی و ایجاد رغبت برای سپرده گزاران با اندکی سود بیشتر، تامین کننده هزاران میلیارد تومان وامهای کلان به شرکتهای وابسته خود شد.
بیش از ۹۰% منابع بانک، به پروژه های شخصی مانند ایران مال با حدود ۱۲ میلیارد دلار تسهیلات، مشهد مال، هتل روتانا، فرمانیه مال، بازارهای مبل، آهن و موبایل که همگی کسب و کار شخصی بود اختصاص یافت تا حدی که این چرخه بعنوان بزرگترین پول شویی اقتصاد ایران توصیف شد.
مالک بانک بیش از ۵۴% سهام بانک را در اختیار داشت درحالیکه قوانین بانک مرکزی مالکیت بیش از ۱۰% را ممنوع کرده است. گزارشها نشان می دهد بیش از ۷۰ هزار میلیارد تومان وام به ۲۸ شرکت وابسته به عوامل بانک پرداخت شده که عمدتا باز نگشته و به ثروت شخصی تبدیل شده است.
در مجموع این سوء استفاده ها بیش از ۳۰۰ هزار میلیارد تومان زیان مستقیم ایجاد کرد اما ذینفعان از پروژه های نیمه تمام مانند ایران مال به ارزش ۲۰۰ هزار میلیارد تومان بعنوان اهرم فروش و سودآوری استفاده کردند بدون اینکه بار کامل بدهی را بپردازند. عوامل بانک از ابزار مالی برای بهره گیریهای غیر مالی از جمله عضویت در هیئت مدیره باشگاههای مشهور فوتبال نیز استفاده کردند تا از شهرت، روابط سیاسی و اقتصادی آن بهره مند شوند
اما سوال اصلی اینجاست:
خلاصه ای از آنچه در ۱۳ سال گذشته خواندید، یک سوء مدیریت بوده یا یک سوء استفاده بزرگ مالی یا یک اهمال توسط سیستم های نظارتی از جمله بانک مرکزی یا ترکیبی از هر سه مورد؟!
در سطح جهانی بحران های بانکی ناشی از سوء مدیریت، فساد یا ناترازی معمولا با واکنش قاطع و سریع دولت یا نهادهای نظارتی مواجه می شود.
سوئد در سال ۱۹۹۰ شاهد چنین پدیده ای بود، لتونی همچنین در سال ۱۹۹۵، آرژانتین در بحران سه گانه سال ۲۰۰۱، آمریکا در سال ۲۰۰۸، کم و بیش با نمونه های مشابهی دست و پنجه نرم کرده اند اما همه موارد فوق تا کمتر از ۴ سال مدیریت و مانع از یک بحران بزرگ برای مردم و اقتصاد کشور شد.
بانک آینده تنها بانکی در دنیاست که نهادهای نظارتی و بانک مرکزی برغم اطلاع از چرخه سیاه این بانک، ۱۳ سال نظاره گر وضع موجود بودند و به نوعی در آنچه بر سر مردم و اقتصاد کشور آمد مقصر و سهیم هستند.
بانک آینده، تنها بانکی در دنیاست که آینده یک کشور را سوزاند.
