به گزارش پردیس امروز، پریسا مصلح در یادداشتی به اهمیت توجه به الگوهای مدرن در ساخت و ساز و نقش هوش مصنوعی در آینده معماری پرداخت، وی نوشت:
ساخت‌وساز در دهه‌های اخیر با تغییرات چشمگیری مواجه شده و دیگر نمی‌توان آن را صرفاً به‌عنوان یک صنعت سنتی در نظر گرفت. پیشرفت‌های فناوری، به‌ویژه در زمینه طراحی و مدیریت پروژه‌ها، روش‌های قدیمی را متحول کرده و معماران و مهندسان را به سوی رویکردهای مدرن سوق داده است. در این میان، استفاده از فناوری‌های نوظهور نه‌تنها به بهینه‌سازی هزینه‌ها و زمان اجرا کمک می‌کند، بلکه کیفیت و پایداری ساختمان‌ها را نیز ارتقا می‌بخشد.
یکی از مهم‌ترین روندهایی که در معماری معاصر مورد توجه قرار گرفته، طراحی پایدار است. با افزایش نگرانی‌ها درباره تغییرات اقلیمی و تأثیرات زیست‌محیطی پروژه‌های ساختمانی، استفاده از مصالح بازیافتی، سیستم‌های هوشمند مدیریت انرژی و بهینه‌سازی مصرف آب بیش از پیش مورد استقبال قرار گرفته است. در بسیاری از پروژه‌های مدرن، ساختمان‌ها به‌گونه‌ای طراحی می‌شوند که بتوانند نیازهای خود را از طریق منابع طبیعی مانند نور خورشید و تهویه طبیعی تأمین کنند، بدون آنکه به شبکه‌های انرژی وابستگی زیادی داشته باشند.
گسترش شهرنشینی و افزایش تقاضا برای ساختمان‌های بهینه و هوشمند، اهمیت نوآوری در صنعت ساخت‌وساز را دوچندان کرده است. امروزه، بسیاری از پروژه‌های بزرگ قبل از اجرا، به‌صورت دیجیتال شبیه‌سازی می‌شوند تا کارایی طراحی، هزینه‌ها و زمان‌بندی پروژه به‌دقت بررسی شود. این رویکرد موجب کاهش خطاهای اجرایی و افزایش هماهنگی میان تیم‌های مختلف مهندسی و معماری شده است.
یکی از روش‌های نوینی که تأثیر زیادی بر طراحی و ساخت ساختمان‌ها داشته، معماری پارامتریک است. در این شیوه، با استفاده از نرم‌افزارهای پیشرفته، امکان طراحی سازه‌هایی فراهم شده که پیش‌تر ساخت آن‌ها با روش‌های سنتی دشوار یا حتی غیرممکن بود. این سبک طراحی نه‌تنها به خلق فرم‌های منحصربه‌فرد و زیبا کمک می‌کند، بلکه کارایی انرژی و استفاده بهینه از فضا را نیز در نظر می‌گیرد.
تحولات دیجیتال تنها به مرحله طراحی محدود نمی‌شود، بلکه در اجرای پروژه‌ها نیز تأثیر قابل‌توجهی گذاشته است. بهینه‌سازی زنجیره تأمین مصالح، افزایش ایمنی کارگاه‌های ساختمانی و بهبود روند نظارت بر کیفیت اجرا، از جمله پیشرفت‌هایی است که در سال‌های اخیر محقق شده است. در بسیاری از پروژه‌های مدرن، ماشین‌آلات و تجهیزات پیشرفته به کار گرفته می‌شوند که علاوه بر افزایش دقت، موجب کاهش هزینه‌های اجرایی و نیروی انسانی می‌شوند.
یکی دیگر از حوزه‌هایی که در سال‌های اخیر دستخوش تغییر شده، سیستم‌های خانه هوشمند است. این فناوری‌ها امکان کنترل خودکار مصرف انرژی، تنظیم دما، مدیریت روشنایی و تأمین امنیت را فراهم کرده و تجربه زندگی در ساختمان‌های مدرن را دگرگون ساخته‌اند. با استفاده از این فناوری‌ها، ساختمان‌ها می‌توانند به‌صورت پویا و بر اساس نیاز ساکنان، شرایط محیطی را تنظیم کرده و در مصرف منابع صرفه‌جویی کنند.
با وجود تمامی این پیشرفت‌ها، چالش‌هایی نیز در مسیر بهره‌گیری از فناوری‌های نوین در صنعت ساختمان وجود دارد. هزینه‌های اولیه بالای برخی از این فناوری‌ها، نیاز به نیروی متخصص و سازگاری با زیرساخت‌های موجود، از جمله موانعی هستند که باید برای استفاده گسترده از این رویکردها برطرف شوند. با این حال، توسعه شهرهای هوشمند و افزایش تقاضا برای ساختمان‌های مدرن و کارآمد، نشان می‌دهد که آینده این صنعت به‌طور جدی وابسته به استفاده از فناوری‌های نوین خواهد بود.
امروزه، معماری و ساخت‌وساز دیگر صرفاً به ایجاد بناهای جدید محدود نمی‌شود، بلکه هدف آن ایجاد محیط‌هایی پایدار، هوشمند و کارآمد است. نوآوری در طراحی و اجرای پروژه‌های ساختمانی نه‌تنها به بهبود کیفیت زندگی افراد کمک می‌کند، بلکه در افزایش بهره‌وری، کاهش هزینه‌ها و حفظ منابع طبیعی نیز نقش مهمی ایفا می‌کند. با توجه به روندهای کنونی، می‌توان پیش‌بینی کرد که در آینده، ساختمان‌ها بیش از پیش به سمت هوشمندسازی و بهره‌گیری از فناوری‌های نوین حرکت خواهند کرد.
