در ماه‌های اخیر، ترامپ برای بازگرداندن نام تیم فوتبال «واشنگتن کامندرز» به «ردسکینز» فشار آورده، دانشگاه‌ها را وادار به پرداخت مبالغ هنگفت به دولت فدرال کرده، با تمجید از یک آگهی بحث‌برانگیز شلوار جین با بازی «سیدنی سوئینی» موجب رشد سهام شرکت «آمریکن ایگل اوت‌فترز» شده است.
به گزارش پردیس امروز از اکوایران، از اخراج افراد تا تبلیغ شلوار جین، از درخواست برای توافق صلح گرفته تا تغییر نام یک تیم ورزشی، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا فهرست بلندبالایی از کارها را در دستور دارد که بسیاری از آن‌ها ارتباطی مستقیم با اداره کشور ندارند.
مداخله‌گرا
بیش از شش ماه پس از آغاز دور دوم ریاست‌جمهوری‌اش، ترامپ – که پیش‌تر تاجر نیویورکی و مجری برنامه‌های تلویزیونی رئالیتی بود – با رویکردی مداخله‌گرانه و ذهنیت یک «تهیه‌کننده»، امور را پیش می‌برد و در تصمیم‌گیری‌های کوچک و بزرگ بیش از هر چیز به غریزه و تشخیص شخصی خود متکی است.
به نوشته رویترز، او با بهره‌گیری از شبکه‌های اجتماعی و رویکردی تهاجمی، شخصاً در مسائل درون و بیرون دولت فدرال وارد می‌شود تا به خواسته‌هایش برسد؛ از فشار بر مدیران شرکت‌ها برای سرمایه‌گذاری در آمریکا گرفته تا استفاده از توافق‌های تجاری به‌عنوان اهرم فشار بر رهبران خارجی برای پایان دادن به درگیری‌ها.
هفته گذشته، ترامپ رئیس اداره آمار کار آمریکا را به‌دلیل اتهامات اثبات‌نشده مبنی بر دستکاری آمار – که مورد پسند او نبود – برکنار کرد. این هفته نیز خواستار کناره‌گیری مدیرعامل «اینتل» به‌دلیل ارتباط با چین شد که در پی آن سهام این شرکت سقوط کرد.
در ماه‌های اخیر، ترامپ برای بازگرداندن نام تیم فوتبال «واشنگتن کامندرز» به «ردسکینز» فشار آورده، دانشگاه‌ها را وادار به پرداخت مبالغ هنگفت به دولت فدرال کرده، با تمجید از یک آگهی بحث‌برانگیز شلوار جین با بازی «سیدنی سوئینی» موجب رشد سهام شرکت «آمریکن ایگل اوت‌فترز» شده و با فشار برای تغییر حوزه‌بندی انتخاباتی در تگزاس تلاش کرده نفوذ جمهوری‌خواهان را تقویت کند.
سبک شدیداً متفاوت
سبک کار ترامپ – که هم دوستان و هم مخالفانش را سردرگم می‌کند – به‌شدت با رویکرد سنتی رؤسای‌جمهور پیشین تفاوت دارد و هم منجر به انتقادهای تند به‌دلیل تند بودن شده است و هم ستایش‌هایی به‌خاطر توانایی در پیشبرد اهداف.
کارلوس کوربلو، نماینده پیشین جمهوری‌خواه فلوریدا، می‌گوید: «در حالی که او وارد موضوعاتی می‌شود که در مقایسه با وظیفه اصلی رهبری قدرتمندترین کشور جهان حاشیه‌ای به نظر می‌رسند، می‌توان گفت رؤسای‌جمهور پیشین بیش از حد به بوروکراسی تکیه کردند و نتوانستند تغییرات مورد انتظار رأی‌دهندگانشان را محقق کنند. ترامپ خود را بیشتر مدیرعامل ایالات متحده می‌بیند تا رئیس‌جمهور. این رویکرد برای تصمیم‌گیری مفید است، اما برای نظم قانون اساسی که آمریکا را به بزرگ‌ترین قدرت اقتصادی و نظامی جهان تبدیل کرده، چالش‌برانگیز است.»
ترامپ همزمان با طراحی دوباره اقتصاد جهانی با تعرفه‌ها، سخت‌گیری بر مهاجرت، برهم زدن روابط با متحدان و اثرگذاری بر فرهنگ آمریکا، با دانشگاه‌ها، نظام قضایی، رسانه‌ها، ورزش، بوروکراسی فدرال و دیگر حوزه‌ها درگیر شده است.
با وجود داشتن تیمی از مشاوران، او اغلب به نظر شخصی خود عمل می‌کند و بی‌توجه به پیامدها، برای سیاست‌ها تصمیم می‌گیرد و آن‌ها را اعلام می‌کند. فورد اوکانل، استراتژیست جمهوری‌خواه، می‌گوید: «بسیاری متوجه نیستند که ترامپ در اصل «بازاریاب ارشد» است؛ او نه تنها بهترین سخنگوی خودش است، بلکه بهترین رئیس دفتر خودش هم هست.»
رئیسی که «تمرکز ندارد»
منتقدان این سوال را مطرح می‌کنند که چرا ترامپ خود را درگیر مسائلی می‌کند که در اولویت اهداف اصلی‌اش مانند تقویت اقتصاد آمریکا یا دستیابی به توافق صلح میان ولادیمیر پوتین و ولودیمیر زلنسکی نیستند. چارلی دنت، نماینده پیشین جمهوری‌خواه از پنسیلوانیا، می‌گوید: «یک لحظه درباره پوتین و تعرفه‌ها حرف می‌زند و لحظه بعد درباره سیدنی سوئینی و موضوعاتی که هیچ ارتباطی با ریاست‌جمهوری ندارند. او به‌سادگی نمی‌تواند تمرکز کند.»
کاخ سفید در پاسخ اعلام کرده که ترامپ از مهارت‌هایش برای پیشبرد اولویت‌های سیاستی استفاده می‌کند. «هریسون فیلدز» سخنگوی کاخ سفید گفت: «سبک رهبری رئیس‌جمهور ترامپ را می‌توان به‌سادگی قاطع و فرمانده‌محور توصیف کرد.»
ترامپ همچنین از توانایی تغییر موضوع به‌عنوان ابزاری برای فرار از بحران‌ها بهره می‌برد؛ هرچند این توانایی در ماجرای پرونده «جفری اپستین» و مخالفت وزارت دادگستری با انتشار اسناد مربوط به این مجرم جنسی چندان به کارش نیامد، اما سال‌هاست که با تغییر محور بحث و تسلط بر چرخه خبری، مخالفانش را غافلگیر کرده است.
کوین مدن، استراتژیست جمهوری‌خواه و مشاور ارشد کارزارهای انتخاباتی میت رامنی در سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۱۲ می‌گوید: «سبک رهبری او به‌شدت شبیه یک تهیه‌کننده اجرایی سینما است که شناخت عمیقی از مخاطب دارد. او به غریزه‌اش درباره مخاطب بیش از هر کس دیگری اعتماد دارد و به همین دلیل اغلب شخصاً سبد سیاست‌هایش را مدیریت می‌کند.»
ترامپ هرچند به جزئیات همه مسائل سیاستی توجه نمی‌کند، اما در موضوعات فرهنگی و سیاسی مورد علاقه‌اش وارد ریزترین امور می‌شود؛ از بازطراحی دفتر بیضی با تزیینات طلایی و تغییر باغ گل رز کاخ سفید گرفته تا ساخت یک سالن رقص جدید در محوطه کاخ سفید. کاخ سفید اعلام کرده ترامپ و شماری از اهداکنندگان هزینه ۲۰۰ میلیون دلاری پروژه ساخت سالن رقص را خواهند پرداخت و این طرح پیش از پایان دوره دوم ریاست‌جمهوری‌اش تکمیل خواهد شد.
رینا شاه، استراتژیست جمهوری‌خواه، می‌گوید: «خودشیفته‌ها به جزئیات می‌پردازند چون فکر می‌کنند همه چیز بازتابی از خودشان است. وقتی او بر ریزه‌کاری‌ها تمرکز می‌کند، تصویر کلان را فراموش می‌کند و این تا حدی به جایگاه ریاست‌جمهوری لطمه می‌زند.»
با این حال، کاخ سفید آن را نتیجه‌بخش می‌داند. ترامپ که در حال میانجیگری توافق صلح میان جمهوری آذربایجان و ارمنستان است، در شبکه‌های اجتماعی نوشت: «رهبران بسیاری برای پایان دادن به جنگ تلاش کردند، اما موفق نشدند، تا این‌که اکنون، به لطف ترامپ این اتفاق افتاد.»
