غلامحسین کرباسچی، مدیرمسئول روزنامه هم‌میهن، درباره پیام عفو رهبری نسبت به جمع زیادی از متهمان و محکومان حوادث اخیر کشور گفت: عفو همیشه پیام خوب و مثبتی برای جامعه دارد و یک نوع آرامش و امنیت روانی در جامعه ایجاد می‌کند و هیچکس از عفو و رأفت هیچ‌وقت نگران نمی‌شود.
بخش هایی از گفت و گوی کرباسچی را در ادامه می خوانید:
در واقع عفو و هرگونه گرایشی که نشان دهد مسئولان کشور از رهبری تا مسئولان عالی‌رتبه با معترضان مدارا دارند، پیام مثبتی به جامعه ارسال کرده و جامعه را نسبت به ترمیم رابطه خود با مسئولان و حاکمیت امیدوار می‌کند.
بیشتربخوانید؛الناز محمدی، خبرنگار اجتماعی بازداشت شد
این عفو در ادامه باید با اقدامات متناسب همراه شود، در قضایای چند وقت اخیر ریاست قوه قضائیه تلاش کرد در خصوص اعتراضات اخیر روش مدارا را دنبال کند و توصیه‌های زیادی هم به زیرمجموعه‌های خود ارائه داد که نمونه آن تلاش ایشان برای جلب موافقت رهبر انقلاب با عفو کلی متهمان و محکومان اعتراضات اخیر بود، اما متاسفانه در زیرمجموعه قوه قضائیه بعضا برخوردهای دیگری می‌شود که نمونه آن بازداشت دبیر گروه اجتماعی روزنامه هم‌میهن(خانم الناز محمدی) همزمان با انتشار دستور عفو رهبر انقلاب بود. نمی‌دانیم توجیه این کار چیست؟ او کاری جز روزنامه نداشته و در تفهیم اتهامات که شده نوشته‌های او بوده است.
خبری نداریم پرونده او جز این مورد چه بوده است و از همه مهمتر نیز بازحویی‌هایش را پس داده بود و قرار بود آخرین دفاع از او گرفته شود. اما اینکه خانم خبرنگار جوان را در مقابل پدر و مادرش با دست‌بند به زندان اوین منتقل کنند، این اقدام با روشی که آقای اژه‌ای برای کرامت انسانی و عفو پیشنهاد می‌کند، متناسب نیست.
صرف اینکه بازپرس گفته بود من از رفتار و صحبت تو احساس خوبی بهم دست نداد، در هیچ جای قانون نیامده است که اگر بازپرس احساس خوبی به آن دست نداد، بتواند کسی را اینگونه بازداشت کند. به نظرم باید این رفتارها با برخوردهایی که هم رئیس دستگاه قضا و هم موافقت رهبری می‌خواهد به جامعه نشان دهد، تناسب پیدا کند.
پس از مرحله عفو و ایجاد فضای گفت‌وگو باید به سمت اقدامات اصلاحی عملی حرکت کرد، باید دید ریشه نارضایتی‌های مردم چیست. در واقع اگر قبول داریم نارضایتی‌هایی در بخش‌هایی از مردم وجود دارد و مردم اعتراضاتی دارند، چه آنهایی که در خیایان بودند و چه آنهایی که ناراضی بودند اما در خیابان حاضر نشدند، باید به سمت فهم این نارضایتی‌ها برویم.
شناخت این نارضایتی‌ها چندان دشوار نیست و حکومت برای فهم این مسئله دستش بسته نیست و می‌تواند با یک نظرسنجی واقعی در سطح جامعه از اقشار مختلف متوجه شود که اکثریت جامعه از چه مسئله‌ای ناراضی است و گرفتاری و مشکل اساسی آنان و عامل و ریشه اصلی که مسبب این اعتراضات شده، چیست تا در جهت اصلاح شیوه حکمرانی گام بردارد تا ریشه این اعتراضات و نارضایتی‌ها خشکانده شود.
