رضا محقق تهیه‌کننده فیلم سینمایی «چرا گریه نمی‌کنی؟» به کارگردانی علیرضا معتمدی همزمان با راه‌یابی این فیلم به بخش اصلی چهل‌ویکمین جشنواره فیلم فجر، درباره موضع‌گیری اعتراضی بازیگران اصلی این فیلم و صدور بیانیه‌ای از سوی آن‌ها با هدف تحریم جشنواره فیلم فجر گفت: همواره کارگردان و بازیگران یک فیلم در اختیار تهیه‌کننده هستند و این تهیه‌کننده است که برای یک فیلم تصمیم می‌گیرد.
به گزارش پردیس امروز، مهر نوشت: بازیگر در فیلم بازی‌اش را کرده و حق و حقوقش را هم گرفته است. این بازیگران چرا شبکه نمایش خانگی را که ماهیانه دو سه میلیارد از آن درآمد دارند را تحریم نمی‌کنند؟ آیا شبکه نمایش خانگی جزو سینما نیست؟ چرا فیلم‌های خودشان را تحریم نمی‌کنند؟ اگر قرار بر انصاف است باید این‌ها را جواب بدهند. من فیلمی ساخته‌ام که برایش زحمت کشیده‌ام و کسی حق ندارد به من بگوید که اجازه دارم کارم را به جشنواره بدهم یا ندهم!
وی افزود: همه عوامل این فیلم تا ریال آخر دستمزدهایشان را گرفته‌اند، کجا با رفاقت پای این کار آمده‌اید؟ من به‌هیچ عنوان نمی‌خواهم جشنواره فجر را تحریم کنم، چرا باید شما به من زور بگویید؟ این چه مدل دموکراسی است که شما از آن دم می‌زنید؟ مگر شعار آزادی نمی‌دهید؟ شما آبروی آزادی را هم برده‌اید! شما پیراهن عزتمند آزادی را به یک ذلت تبدیل کرده‌اید! من در بسیاری از فستیوال‌های معتبر سینمایی دنیا جایزه گرفته‌ام، حالا این دوستان به من می‌گویند تهیه‌کننده تازه‌کار! اگر من گمنام بودم چرا برای ساخت این فیلم سراغ من آمدید؟ ساخت این فیلم اساساً از سوی آن‌ها به من پیشنهاد شد. حین ساخت فیلم «شهر خاموش» بودیم که باران کوثری پیشنهاد ساخت این فیلم را به من داد.
این تهیه‌کننده افزود: سینما برای برخی از این افراد بیشتر بیزینس است تا هنر. اگر می‌خواهید از سینما و هنر صحبت کنید، بروید «ممیرو» ی رضا محقق را ببینید. تمام فیلم‌هایی که تا امروز ساخته‌اید و تمام جوایزی که تا امروز گرفته‌اید را کنار همین یک فیلم من بگذارید. شما حق ندارید برای دیگری تعیین تکلیف کنید. شما همه بازی کرده‌اید و دستمزد خود را هم گرفته‌اید. یادم نمی‌رود یکی از همین بازیگران، یک روز تا دستمزدش را نگرفت، حاضر نشد مقابل دوربین برود. حالا تبدیل به ارائه‌دهندگان دکترین انقلاب اینستاگرامی شده‌اند! هر اتفاقی هم که می‌افتد پناه می‌برند به فضای مجازی!
بازیگری که برای ۵ جلسه بازی در فیلم دستمزد ۴۰۰ میلیونی گرفت!
وی درباره قرارداد بازیگران تحریم‌کننده این فیلم گفت: اکثر این بازیگران دستمزدشان را به‌صورت جلسه‌ای می‌گرفتند. دو نفر از همین امضاءکنندگان در حد چند پلان در فیلم حضور دارند، تو دیگر اظهارنظر نکن! بازیگری که برای ۵ جلسه نقش‌آفرینی ۴۰۰ میلیون تومان دستمزد گرفته‌ای، چگونه دم از مردم می‌زنی؟ شما دل‌تان برای مردم می‌سوزد؟ برای این مردم چه کرده‌اید؟ این اظهارنظرها با حقیقت فاصله دارد. تا کی قرار است ما دورو باشیم؟ تا کی می‌خواهیم مردم را سکو و پله‌ای برای پیشرفت خودمان کنیم و ابزار قرار دهیم تا کی ریاکاری کنیم؟
محقق تأکید کرد: هر یک از ما می‌توانیم موضع خودمان را داشته باشیم و از موضع خودمان اظهارنظر کنیم. معنای آزادی همین است. من با برادرم هادی محقق هم کار کرده‌ام، شاید او نظری داشته باشد و مطرح هم کرده باشد اما هیچ‌کدام حق نداریم آن دیگری را موأخذه کنیم. من برای موقعیت امروزم زحمت کشیده‌ام. من در شالیزارهای شیراز کارگری کرده‌ام و با سختی به جایگاه امروزم رسیده‌ام. کدام یک از این‌ها از گذشته و عقبه من خبر دارند؟
محقق با اشاره به برخی کنایه‌ها نسبت به پرکاری‌اش در جشنواره امسال به‌واسطه حضور دو فیلم «آه سرد» و «چرا گریه نمی‌کنی؟» در بخش سودای سیمرغ گفت: بد نیست بدانید من در جشنواره امسال سه فیلم دارم چرا که «شهر خاموش» را هم به بخش بین‌الملل ارائه کرده‌ام. پس سه فیلم را در مقام تهیه‌کننده در جشنواره امسال دارم. فیلم «شهر خاموش» پیش‌تر به جشنواره تالین رفته و جایزه بهترین کارگردانی را گرفت. حالا عده‌ای بیانیه می‌دهند و شلوغ‌کاری می‌کنند. شما از کجا من را می‌شناسید و قضاوت می‌کنید؟
«آقازاده سینمایی» نیستم!
این تهیه‌کننده درباره برخی مطالب مطرح شده در فضای مجازی درباره تأثیر نسبت‌های خانوادگی‌اش در موقعیت امروزش در جشنواره فجر امسال هم گفت: من داماد آقای عدل هاشمی هستم که شخص بسیار محترمی است و به‌عنوان یک فرد نظامی برای این مملکت زحمت کشیده است. او از سال‌های جبهه و جنگ برای این کشور زحمت کشیده است. او همشهری من بود و وصلت ما هم قومی بود. او اصلاً شناختی از فضای سینما ندارد و در کار بنده هیچوقت هیچ کمکی نکرده است من با تلاش شخصی و شبانه‌روزی‌ام کار کردم و در سال ۸۰ اولین فیلممان را ساختیم. هیچکس به‌غیر از خدای متعال در این مسیر به من کمک نکرد و از هیچ رانتی استفاده نکردم. من در کوچه‌های داغ ده‌دشت بستنی می‌فروختم و کار می‌کردم. سال ۸۰ اولین فیلمم را ساختم اما سال ۹۱ ازدواج کردم!
وی افزود: خطاب به همه آن‌هایی که مدعی آزادی هستند می‌گویم که بدانید که من «آقازاده سینمایی» نیستم. من حتی سایه پدر و مادرم را در بچگی از دست داده‌ام و با یتیمی به جایگاه امروزم رسیده‌ام. حالا برخی از این آقایان احساس می‌کنند جای آن‌ها را تنگ کرده‌ام! مگر سینما اموال موروثی شماست؟ مگر شما وکیل دیگران هستید؟
محقق گفت: فلان بازیگر تنها افتخارش نقش‌آفرینی در فیلم‌های پدرش بوده و فقط همین رزومه را دارد، آن وقت به من می‌گوید تهیه‌کننده ناشناس و تازه کار! من نه شوهرم بازیگر بوده که بازیگر بشوم و نه حامی ویژه‌ای داشته‌ام. اف بر کسانی که این اندازه نمک‌نشناس هستند. کاش اگر حرف و نقدی دارید مثل مرد بیایید و مطرح کنید، نه اینکه جلوی تنفس دیگری را بگیرید و بگویید حق نداری نفس بکشی!
مسئولان فجر در جریان حضور «چرا گریه نمی‌کنی؟» در جشنواره اروپایی بودند
این تهیه‌کننده درباره حواشی راه‌یافتن فیلم «چرا گریه نمی‌کنی؟» به جشنواره فیلم فجر به‌رغم حضور آن در جشنواره‌های دیگر هم توضیح داد: برخلاف اینکه گفته می‌شود این فیلم در جشنواره‌های مختلف حضور داشته، اینگونه نبوده و تنها در یک جشنواره اروپایی فیلم ما برای نمایش پذیرفته شده بود. من به‌عنوان تهیه‌کننده از همان ابتدا این فیلم را برای حضور در جشنواره فجر آماده کرده بودم و می‌خواستم اولین نمایش آن هم در جشنواره فجر باشد. بعد از آنکه فیلم آماده شد، از آنجایی که فیلم قبلی کارگردان در آن جشنواره اروپایی دیده شده بود، آن‌ها علاقه‌مند بودند کار جدید او را هم داشته باشند. با مسئولان جشنواره فجر همان زمان مذاکره کردم و شرایط فیلم را توضیح دادم. در عین اینکه امتیاز اولین اکران فیلم در آسیا همچنان به‌قوت خود باقی می‌ماند و تنها در اروپا اکران می‌شد.
نمایی از فیلم «چرا گریه نمی‌کنی؟»
وی درباره اینکه در دوره‌های گذشته جشنواره فجر فیلم‌های دیگری به همین دلیل از حضور در بخش اصلی بازمانده بودند هم گفت: بعید می‌دانم به این دلیل فیلمی کنار گذاشته شده باشد و حتماً موارد دیگری مانند ممیزی و یا مسائل دیگر قوانین اجازه حضور فیلم در جشنواره را نمی‌داده است. بالاخره همیشه قانون از ما جلوتر است. وقتی متقاضی حضور در جشنواره شدیم گفتند اگر شورای انتخاب فیلم را بپذیرد امکان حضور در بخش اصلی جشنواره را خواهید داشت. همان زمان هم علم داشتیم که پیش‌تر هم فیلم‌هایی بوده‌اند که بعد از حضور در یک جشنواره بین‌المللی، در جشنواره فجر هم پذیرفته شده‌اند. بالاخره همیشه استثناهایی در قوانین و سیاست‌های جشنواره‌ها وجود دارد و بر اساس شورای سیاستگذاری جشنواره تصمیم بر این شد که اگر این فیلم مورد قبول هیأت انتخاب باشد در جشنواره حضور پیدا کند به‌خصوص که فیلم ما تا پیش از جشنواره فیلم فجر هیچ نمایش آسیایی نداشته است.
کارگردان «چرا گریه نمی‌کنی؟» هیچ مشکلی با حضور فیلم در جشنواره ندارد
این تهیه‌کننده سینما درباره موضع کارگردان «چرا گریه نمی‌کنی؟» درباره حضور این فیلم در جشنواره هم گفت: کارگردان فیلم از سوی برخی از دوستان تحت فشار بود به همین دلیل پیش از این در مصاحبه اعلام کرد که فیلم ما به دلیل حضور در یک جشنواره خارجی امکان قانونی برای حضور در جشنواره فجر را ندارد. تنها موضع‌گیری آقای معتمدی تا امروز همین بوده است و برخی مواضع که به او نسبت داده می‌شود، نقل‌قول‌هایی کذب است.
وی تأکید کرد: تا امروز آقای معتمدی هیچ مشکلی با حضور فیلم در جشنواره نداشته و حتی تقاضای کارت ورود به جشنواره هم داشته است. نسخه نهایی فیلم را هم خودش به ما رساند که تحویل جشنواره دهیم. در کلیه مراحل هم او در جریان ارسال فیلم به جشنواره فجر بود. البته آقای معتمدی پیش‌تر به من هشدار داده بود که این اتفاق‌ها رخ می‌دهد اما من تصمیم خودم را برای حضور در جشنواره گرفته بودم و آمادگی فشارهای سخت‌تر از این را هم دارم.
تهیه‌کننده «چرا گریه نمی‌کنی؟» درباره احتمال عدم حضور عوامل این فیلم در نشست رسانه‌ای آن در جشنواره هم گفت: روز اول به تنهایی برای حضور فیلم در جشنواره اقدام کردم و برای نشست هم به تنهایی اقدام می‌کنم. اگر دوستان علاقه به همراهی داشتند قدمشان روی چشم، اگر هم همراهی نکردند، همان‌طور که روز اول به تنهایی فرم حضور در جشنواره را پر کردم، قطعاً به تنهایی در نشست رسانه‌ای فیلم حضور پیدا خواهم کرد و همه سوالات دوستان را پاسخ خواهم داد. هیچ نگرانی‌ای بابت این مسائل ندارم.
پس از راه‌یابی فیلم سینمایی «چرا گریه نمی‌کنی؟» به کارگردانی علیرضا معتمدی، گروهی از بازیگران این فیلم شامل مانی حقیقی، هانیه توسلی، فرشته حسینی، امیرحسین فتحی، باران کوثری، علی مصفا و نهال دشتی با انتشار متنی در فضای مجازی مخالفت خود با حضور فیلم در جشنواره فیلم فجر را اعلام و به نوعی این رویداد را تحریم کردند.
