روزنامه جوان در مطلبی بسیار تند از ترانه «چشماتو ببند» کار جدید شروین حاجی‌پور انتقاد کرده و آن را مروج خیانت دانست!
در بخشی از این مطلب آمده:
جملاتی که در ادامه می‌آید بخشی از ترانه «چشماتو ببند» تازه‌ترین اثر موسیقایی شروین حاجی‌پور است: «دستاشو بگیر و نم پس نده، یواشکی بم تکست نده / اگه دلت تنگ شد برام چشاتو ببندو فرض کن منه / من میگم نمیشناسمش تو‌ام بهش نگو چرا موی بچه‌ش فره (!) / چشماتو ببند فرض کن من پیشتم چشماتو ببند باز شعرمو بخون»
به همراه این ترانه یک عکس منتشر شده که در آن زن جوانی با صورتی غمگین و افسرده در کنار مرد جوان و خندانی که فرزندش (یک پسربچه مو فرفری!) را در بغل گرفته نشان داده می‌شود. تصویر منتشر شده با محتوای ترانه این مسئله را به ذهن مخاطب می‌رساند که زن حاضر در آن، همان کسی است که بر خلاف داشتن شوهر و فرزند و با ارجاعاتی که در شعر وجود دارد، ارتباط نامشروعی با مرد دیگری دارد. خواننده که در جایگاه همان ضلع شوم این عشق مثلثی است، از آن زن می‌خواهد رابطه نامشروعش را از شوهرش پنهان کند و حتی جوری وانمود کند که به همسرش علاقه‌مند است!
وقاحت در این ترانه وقتی بیشتر می‌شود که در پرده دیگری از این ترانه گفته می‌شود: «من میگم نمیشناسمش تو‌ام بهش نگو چرا موی بچه‌ش فره» این یعنی پسربچه‌ای که در تصویر حضور دارد، فرزند مشروع آن زن و مرد نیست بلکه حاصل ارتباط مشروع بین زن شوهر دار با مرد دیگری است!
آن روزی که حاجی‌پور ترانه «برای» را در ایام اعتراضات منتشر کرد، عده‌ای مدعی شدند او به تنهایی چنین اثری خلق کرده‌است، در حالی که بسیاری از متخصصان و ناظران عرصه موسیقی معتقد بودند که نوشتن چنین ترانه و آهنگسازی ویژه برای آن ماحصل و خروجی سلسله‌ای از افراد است و حاجی‌پور صرفاً خواننده آن بود. اهدای جایزه گرمی توسط جیل بایدن، همسر رئیس‌جمهور امریکا به این خواننده مهر تأیید بر صحت مدعای متخصصان بود که آن آهنگ را دارای پشتوانه فکری و اقدامی کاملاً هدفمند می‌دانستند؛ اتفاقی که انتشار ترانه «چشماتو ببند» نشان داد پشت آهنگ‌ها و ترانه‌های حاجی‌پور یک تیم متخصص با پشتوانه‌های روان‌شناختی و جامعه‌شناختی مخفی‌شده که سعی دارد بدون ایجاد حساسیت و خودنمایی همان خط انحرافی را که شروع کرده‌اند، به پیش ببرند.
این ترانه در حال ترویج و تئوریزه کردن عمل شنیع بین مردان و زنان است. در واقع حاجی‌پور در این ترانه با ترانه‌ای کاملاً آموزشی به کسانی که در چنین فضای ذهنی هستند، توصیه می‌کند به جای طلاق گرفتن از کسی که نسبت به او احساس یا تعلق خاطری ندارند، خیانت به شریک زندگی مشترک‌شان را با پنهان‌کاری ادامه بدهند! واقعیت چنین تولیداتی که با لفاف هنر ساخته می‌شوند، دقیقاً مصداق توصیه و ترویج فحشا در جامعه با چاشنی آهنگ و ترانه است و برخورد محکم و قانونی با سازندگان و منتشر‌کننده‌های آن‌ها جزو وظایف ذاتی دستگاه‌های نظارتی و قضایی است که نباید متوقف به هیچ نوع نگاه مصلحت‌اندیشانه احتمالی باشد.
