جدایی علیرضا بیرانوند از پرسپولیس هنوز قطعی نیست اما خیلی محتمل و جدی است.
به گزارش پردیس امروز از ورزش سه، دروازه‌بان ملی‌پوش فوتبال ایران با فسخ قرارداد از باشگاه سابقش، راه خروج را در پیش گرفته، در ویدیویی که در صفحه اینستاگرامش منتشر کرد، به دلایل جدایی از پرسپولیس پرداخت کرد و مفصل آنها را شرح داد.
بیرانوند همچنین تلاش کرد به هواداران پرسپولیس یادآوری کند که او بازیکنی موفق و کم‌نظیر برای این باشگاه بوده و حضورش در دروازه قرمزها در هر سال منجر به کسب عنوان قهرمانی شده است؛ یادآوری جالبی که البته برای دو آتیشه‌های پرسپولیس و پیشکسوتان این تیم خوشایند نیست و آنها به همین دلیل علیه او موضع می‌گیرند. اما این واقعیتی است که روی پیشانی گلر شماره یک شناخته شده نقش بسته است، حتی اگر هر سال او در فصل نقل و انتقالات هواداران پرسپولیس را جان به سر کند.
بیرانوند صرف نظر از همه شایعات و حرف‌هایی که درباره بازگشت احتمالی به جمع پرسپولیسی‌ها یا شکایت سرخ‌ها از فسخ قراردادش گفته می‌شود، وارد چالشی شده که پیش از این فقط یک دروازه‌بان بزرگ دیگر آن را انجام داده و از پسش برآمده بود. اگرچه این اتفاق قبلا با شکلی دیگر از طرف دو گلر اسطوره‌ای فوتبال ایران نیز تکرار شده است.
استقلالی‌ها خوب به‌خاطر می‌آورند که احمدرضا عابدزاده، ستاره بی‌جانشین دهه ۶۰ و ۷۰، چگونه استقلال را ترک کرد تا به پرسپولیس برود و تبدیل به ستون اصلی تیم برای موفقیت آینده شود. انتقالی بزرگ و شاید از سر ناچاری برای عابدزاده که یکی از تاریخی‌ترین جدایی‌های فوتبال ایران محسوب می‌شود و حتی شاید تعداد زیادی از هواداران فوتبال را از استقلال به پرسپولیس کوچانده باشد، چرا که احمدرضا محبوبیتی فوق‌العاده و استثنایی داشت که هیچکس به آن نزدیک هم نشده است.
عابدزاده که با مصدومیت شدید مورد بی‌مهری مدیران استقلال بود، با نظر امیر عابدینی مدیرعامل وقت پرسپولیس به آلمان رفت و پس از درمان در زمستان سال ۱۳۷۳ ناگهان در دروازه پرسپولیس ظاهر شد و در فصلی که هیچ امیدی به قهرمانی نداشتند، تقریبا یک تنه قرمزها را به عنوان قهرمانی رساند. او با این شروع استثنایی در پرسپولیس، پس از محرومیتی که در اولین مسابقه در دربی و درگیری‌های آن دیدار گریبان‌گیرش شده بود، خود را به آغوش علاقمند آن تیم انداخت و دیگر هم جدا نشد.
عابدزاده البته روحیه خاص و مبارزه‌جو داشت و با کاریزمای فوق‌العاده‌اش، همواره برنده جنگ‌های این‌چنینی بود و در حالی که با استقلال قهرمان فوتبال ایران و آسیا شده بود، دوره پرافتخار جدیدی را در پرسپولیس آغاز کرد. دوره‌ای که مصادف با ورود ستارگان جدید به جمع قرمزها شده و جایگاه تاریخی عابدزاده را از نظر کسب عنوان در فوتبال ایران، بالاتر برد.
به جز عابدزاده، دو انتقال تقریبا مشابه نیز در سال‌های اخیر فوتبال ایران وجود داشت. اول جدایی مهدی رحمتی از استقلال و انتقالش به مس کرمان و سپاهان و تثبیت او به عنوان بهترین دروازه‌بان فوتبال ایران و کسب دو جام قهرمانی در جمع طلایی پوشان و البته انتقال ناصر حجازی از تاج به شهباز که در بازی رودررو ابعاد تازه به خود گرفت؛ وقتی ناصر حجازی پیراهن یکی از بازیکنان خط حمله شهباز را برتن کرد تا با گلزنی مقابل تاج، انتقام تمام و کمالی از مسئولان تیم سابق و تیمسار خسروانی گرفته باشد.
بیرانوند که گفته می‌شود در آستانه قرارداد با تراکتور است و حتی قرارداد خود را امضا کرده، وارد چالش مشابه می‌شود تا برای اولین بار بعد از پوشیدن پیراهن پرسپولیس در انتقال تعیین کننده از نفت به جمع سرخ‌ها در دوران برانکو، در موقعیتی قرار بگیرد که بتواند مانع از قهرمانی مجدد سرخپوشان بشود. بیرانوند قطعا با چشم باز و برای ادامه روند موفقیت‌آمیز این انتخاب را کرده و با دریافت مبلغی بیش از آنچه پرسپولیس به او پیشنهاد داده، با فراغ بال مالی نبرد را آغاز خواهد کرد.
باتوجه به جو منفی علیه او در فضای مجازی و قضاوت‌های بی‌رحمانه، او این انگیزه را دارد که با تمرکز بیشتر، یکی از فصول خوبش را در فوتبال ایران رقم بزند. فصلی بهتر از پارسال که البته با کام شیرین او به پایان رسید اما برای خودش راضی کننده نبود. صد البته بیرانوند برای پیروزی در این چالش بزرگ باید ذهنیتی مثل احمدرضا عابدزاده داشته باشد، احمدرضای بزرگ که هرجا علیه‌اش شعار می‌دادند، دست و پای اضافی درمی‌آورد و با لبخند خاصش، تسخیرناپذیرتر می‌شد. چالشی که بیرانوند هنوز در معرض آن قرار نگرفته تا ببینیم تا چه اندازه روی ذهن و تمرکزش تاثیر خواهد گذاشت.
