به گزارش پردیس امروز به نقل از ایرنا، گروسی در مصاحبه دیروز (۳۰ خرداد) با تارنمای پس بلو برای ملاقات با حجت‌الاسلام‌والمسلمین ابراهیم رئیس رئیس‌جمهوری منتخب ایران برای ادامه مسیر اعتمادسازی و همکاری ابراز تمایل کرد.
رافائل گروسی در این گفت‌وگو همچنین مدعی شد که ایران هنوز در مورد تمدید توافق اخیر با آژانس به او خبری نداده است. وی از تهران خواست تا یک بار و برای همیشه به سؤالات مربوط به بقایای اورانیوم یافت شده در برخی از اماکن هسته‌ای پاسخ دهد.
گروسی در پاسخ به سوالی درخصوص احتمال تمدید مجدد توافق ایران و آژانس پس از ۲۴ ژوئن(۳ تیر) گفت: هنوز منتظریم ایران به ما جواب بدهد. همان گونه که در کنفرانس مطبوعاتی اخیر گفتم، تمدید یا حفظ این توافق روز به روز دشوارتر می‌شود. آیا قرار است به این توافق موقت ادامه دهیم یا خیر؟ آیا ۲۴ ژوئن پایان آن است؟ اگر چنین باشد، اقداماتی باید صورت گیرد که با حذف اطلاعات ثبت شده بر روی دوربین‌های موجود در تأسیسات هسته‌ای ایران شروع می‌شود. این کار باید به شیوه‌ای مناسب با حضور بازرسان ما انجام شود زیرا این تجهیزات ما است.
گروسی سپس در پاسخ به سؤالی مبنی بر آن که آیا آژانس خواهان حذف اطلاعات ضبط شده بر روی دوربین‌های آژانس در تأسیسات هسته‌ای ایران است، گفت: قطعاً این طور نیست اما نمی‌خواهم برای همیشه به این شیوه ادامه دهیم.
موضوع عدم اشاعه هسته ای بی نهایت حساس و همینطور بسیار فنی است. شما ۳۵ سال تجربه در این زمینه دارید. چگونه اعتماد طرف خود را جلب می کنید؟
گروسی: اعتماد اساس کار است. باید رابطه برقرار شود تا بتوان با افراد گفت و گو کرد، حرف آنان را شنید و درک کرد که محرک آنها چیست. آرژانتینی بودن من همیشه در تعامل با کشورهایی مانند ایران، عراق و لیبی کمک کرده است. نگرانی هایی مانند غرور ملی و مسائل فرهنگی را درک می کنم. ممکن است گاهی اوقات درک و فهم این موضوع به خصوص چیزهایی که به نظر انتخاب منطقی نخست به نظر نمی آیند، برای یک اروپایی یا شهروند آمریکای شمالی دشوارتر باشد.
شما نمی خواهید اطلاعات ثبت شده در دوربین های داخل نیروگاه های هسته ای ایران پاک شود؟
گروسی: البته که نه. ضمن آنکه نمی خواهیم روش کنونی را ادامه دهیم.
نظارت های ما بسیار محدود است و به همین دلیل است که در آخرین گزارش من جدولی را آورده ام تا چیزهایی را که بازرسان ما نمی بینند نشان دهم. این باید توسط عموم درک شود. بنابراین آنچه می خواهم بگویم این است که در حال حاضر، ما نباید بیشتر محدود شویم، هرچند توافق موقت هم یک راه حل پایدار نیست. این توافق را نمی توان جایگزینی برای یک رویکرد تایید ابعاد برنامه هسته ای ایران دانست. توافق کنونی به مثابه وجود یک بیمار در بخش مراقبت های ویژه است.
برخی گزاش ها حاکی است ضمیمه فنی قرارداد موقت که جزئیات بازرسی هایی را که آژانس انجام می دهد، آخرین بار تمدید نشده است. آیا این درست است؟
گروسی: پیوست فنی هنوز در حال استفاده است. اما همتایان ایرانی ما نمی خواستند به دلیل ملاحظاتی، تمدید به صورت رسمی در متن توافق موقت آورده شود.
شما در آخرین گزارش خود به شورای حکام آژانس انرژی اتمی گفتید که “عمیقا نگران” وجود این ذرات هسته در چند نقطه ایران و کمبود اطلاعات از سوی ایران هستید. لطفا توضیح دهید که چرا این آثار مواد هسته ای نگران کننده است؟
گروسی: برخی می گویند این یک وسواس است و چیز کوچکی است که در گذشته هم وجود داشته است. من هم می گویم اگر اینگونه است و چیزی پشت آن نیست، لطفا اجازه دهید ما آن را بررسی و مشخص کنیم. زیرا یکی از ارکان برجام همکاری براساس اعتماد متقابل است. اما با این وجود وقتی احساس می کنید کارهای دیگری در جریان است که از آن آگاهی ندارید. من عملگرا هستم. پس بگذارید حلش کنم. اگر چیزی پشت این قضیه نباشد، مشکلی نیست، چراکه بررسی های بیشتر ما و رفع نگرانی ها به اعتماد اطمینان بیشتر ایران می انجامد.
اگر تا سپتامبر (شهریور)، زمانی که شورای حکام آژانس انرژی اتمی باردیگر تشکیل جلسه دهد و پاسخی از سوی ایران در خصوص پادمان دریافت نشود، چه؟
گروسی: امیدوارم که در این فاصله زمانی پیشرفت واقعی داشته باشیم. اگر اینگونه نباشد گزارش های من به هیات رئیسه بسیار شفاف است و من این موضوع را به روشنی توضیح خواهم داد. اما امیدوارم در چنین شرایطی قرار نگیریم.
ما به سیستمی نیاز داریم که به ما اجازه دهد تمام برنامه های هسته ای ایران را نظارت کنیم. اما چنین چیزی یک عملیات پیچیده است، زیرا در برجام وقتی صحبت از توانایی های هسته ای ایران می شد، وضعیت متفاوتی وجود داشت. اما در چند سال گذشته چیزهای زیادی تغییر کرده است. حق و تکلیف من این است که آنچه را که به عنوان بازرس لازم است به آنها بگویم تا اطمینان حاصل شود که یک توافق بلند پروازانه بر اساس اطلاعات جامع است. هرچند تصمیم گیری بر سر سیاست توافق در وین انجام می شود.
به عنوان آخرین سوال، چه مقدار از برنامه هسته ای ایران در نتیجه انفجار در نیروگاه هسته ای نطنز به عنوان یکی از اصلی ترین تاسیسات هسته ای ایران، در ۱۱ آوریل (۲۲ فروردین) متحمل خسارت شد؟ از آنجاکه ایران علناً اسرائیل را مسئول این حادثه می داند و کاملا مشخص نیست که چه میزان از این تاسیسات تخریب شده، آیا شما خساراتی را دیده اید؟
گروسی: بله، تاثیر داشته است. آخرین گزارش من به نوعی منعکس کننده این موضوع است. یکی از معیارهایی که می توان در این خصوص بررسی کرد سرعت افزایش حجم تولید است. این حادثه یک رویداد جدی بوده و دال بر فعالیت در آنجا بوده است. اما ما همچنان شاهد کارهای زیادی در زمینه جایگزینی سانتریفیوژها هستیم، بنابراین فعالیت همچنان ادامه دارد.
[میزان ذخیره اورانیوم غنی شده ایران از تاریخ ۱۶ فوریه تا ۲۲ مه ( از ۲۷ بهمن تا اول خرداد) حدود ۲۷۳ کیلوگرم افزایش یافته است که کمی بیش از نصف ۵۲۵ کیلوگرم افزایش ذخیره اورانیوم نسبت به سه ماهه قبلی است.]
